Σταύρος Κοτσιρέας

ΠΟΘΕΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ

Στην αρχή ήταν χώμα, δέντρα και πλούσια χρώματα και ο ήλιος ξεκουραζόταν, το δέρμα της γης. Μέσα στη μήτρα, ζωντανή η θάλασσα και μια αίσθηση γλυκών χειλιών. Μια ανεξάντλητη δροσιά αθανασία αυτής της μοναδικής στιγμής, ο ερχομός της δεύτερης μέρας Η τρίτη νύχτα, και αμέτρητες φορές. Η γη έγινε θάλασσα, και η θάλασσα έγινε το όνειρο, η θάλασσα έγινε στεριά, και η γη ήταν το όνειρο.

Ο Σταύρος Κοτσιρέας με αυτή την παρουσία ,ολοκληρώνει τον κύκλο του της δουλειάς του, με θεματική την τοπιογραφία. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης αναφέρει ότι "δεν αποκλείω στο μέλλον να με απασχολήσει ξανά αυτη η αστείρευτη πηγή έμπνευσης που σου προσφέρει η φύση, μα είναι τόσες οι ιδέες που με περιζώνουν και πρέπει να τους αφιερώσω χρόνο". Οι αναζητήσεις του ξεκίνησαν το 1992, μετά την αποφοίτησή του από τη Βασιλκή Ακαδημίας τεχνών της Χάγης στην Ολλανδία, και πρωτοπαρουσίασε τα έργα του το 1996 στην Ελλάδα. Στην δεκαετία που πέρασε, ταυτόχρονα με την διεθνη του καριέρα , αναγνωρίστηκε ως ένας από τους πιο αξιόλογους νέους καλλιτέχνες στον ελλαδικό χώρο. Οι τίτλοι των έργων του προδίδουν τη στενή σχέση ανάμεσα στον καλλιτέχνη και στο στοιχείο της φύσης που τον απασχολεί:

«Διάλογος με τη Φύση», «Μονοπάτι της Φύσης», «Ποθεινό Ταξίδι" "Οδοιπορικό στη Φύση", "Ταξίδια μέσ'απ' το χρώμα ", " Τα μυστικά της Σιωπής ».

Η τοπιογραφία του Σταύρου Κοτσιρέα σαγηνεύει τη φαντασία μας, προκαλεί το θεατή να ταξιδέψει μέσα από το έργο του, σε ένα συναισθηματικό διάλογο πέρα ​​από τα σύνορα του καμβά, σε έναν κόσμο χωρίς περιορισμούς που μονάχα ο νους ξέρει να ταξιδεύει. Μας ξεναγεί και περιγράφει το "Ποθεινό του ταξίδι",έργα εμπνευσμένα από τις επιδράσεις και τα ερεθίσματα τόπων που έχει επισκεφθεί, και ιδιαίτερα απο μία πολυαγαπημένη του γωνιά της Ελλάδας , τη Μεσσηνιακή Μάνη με το χωριό Εξωχώρι, στους πρόποδες του Ταϋγέτου. Τόπος που έχει επιδράσει κι εμπνεύσει στο πάθος του καλλιτέχνη, όχι μόνο στην ματιέρα του , αλλά και στην ποιητική πνοή του.

Σταύρος Κοτσιρέας με τη λεπτή παλέτα των χρωμάτων που αναπτύσσει αναδυει το χρώμα με επιδεξιότητα , δημιουργεί και αναδημιουργεί, μεταμορφώνει και δημιουργεί εσωτερικά τοπία. Μας προκαλεί να επικοινωνεί μέσα από το έργο των ερεθισμάτων που προσφέρει η φύση.