Η τέχνη του ψηφιδωτού, η εκλεπτυσμένη διακόσμηση για τον αρχαίο κόσμο, είναι ασφαλώς η πιο παλιά στον χώρο των εικαστικών τεχνών.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η καλλιτέχνης Τζούλια Αθανασάκη. Για περίπου δέκα χρόνια, παρακάμπτοντας όλους τους σαγηνευτικούς πειρασμούς μιας εύκολης επιτυχίας, εργάστηκε αθόρυβα και σεμνά. Έχοντας περάσει από όλα τα πιθανά πειράματα σε εκπαιδευτικό επίπεδο (ζωγραφική, γλυπτική, γραφιστική), δεν αγωνίστηκε να βρει την ταυτότητά της στην τέχνη του ψηφιδωτού. Προικισμένη με μια έμφυτη αίσθηση της φόρμας, ακολουθεί μια διαδικασία με κανόνες που υπαγορεύονται από το ίδιο το υλικό. Καταλήγει να δημιουργεί έργα τέχνης που έρχονται σε αντίθεση με την καθιερωμένη αίσθηση του «καλού γούστου» – όπως και ο τρόπος που ζει τη ζωή της, όντας περισσότερο έξω από τα εγκόσμια. "…Σκοπός της δουλειάς μου είναι η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση. Η δημιουργία ενός ενδιαφέροντος έργου τέχνης διεγείρεται από υλικά, τα οποία για άλλους είναι άχρηστα." μου έλεγε όταν συναντηθήκαμε στο ατελιέ της με αφορμή την έκθεση που ετοιμάζει για την Chili Art Gallery στις 4 Φεβρουαρίου 2011.
Σε αυτή την ατομική έκθεση θα παρουσιάσει μικρά έπιπλα στα οποία έχει παρέμβει, καθώς κανένα από αυτά δεν είναι καινούργιο, καθώς είναι καθημερινά αντικείμενα και συνθέσεις τοίχων. Η καλλιτεχνική της μαεστρία και η αίσθηση του δημιουργού μέσα από τη μορφολογική απλότητα, αναβιώνουν έναν ολόκληρο κόσμο παραγνωρισμένο και ξεχασμένο. Το θεμελιώδες στοιχείο της τέχνης της είναι η εικόνα και, μέσω της έκφρασης της τέχνης της, δίνει ένα νέο νόημα στην ίδια την εικόνα.
Η έκθεση της Τζούλιας Αθανασάκη θα διαρκέσει έως και το Σάββατο 5 Μαΐου 2011.
επιμέλεια Τζένη Τσουμπρή[/one_half]
