26/11/2010 – 09/01/2011 «Όχι το παλιό, όχι το νέο αλλά το απαραίτητο» (Τάτλιν)
Η Ειρήνη Παγώνη δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις καθως έχει ένα μακρύ και μεγάλο έργο πίσω της και πολλές συμμετοχές στις πλαστικές τέχνες. Μέσα απο το έργο της φαίνεται να κινείται σε πολλες κατευθύνσεις: ζωγραφικές εγκαταστάσεις στον χώρο, video art, σκηνογραφία, interior design. .
Οι περιπέτειές της , σε αυτες, αποτελούν μιαν ουσιασττική προετομασία για να πειραματιστεί με την "συναρμολόγηση". Για παράδειγμα οι φόρμες, τα υλικά, η λειτουργικότητα και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα υλικά, έχουν δημιουργήσει στο μυαλό της , ενα είδος εγκυκλοπαίδειας οπρικού υλικού, στο ποίο ανατρέχει καθε φορά που θέλει να δημιουργήσει ένα αντικείμενο.
Γιατί αυτή την έκθεση της αφορά αντικείμενα, αφορά την τέχνη της καθημερινής χρήσης. Αφορά την συναρμολόγηση υλικών, εμπειριών, έμπνευσης και διαρκολυς ανάπτυξης της σκέψης ώστε το αποτέλεσμα να είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση design.
Με άλλα λόγια ατικειμενα τέχνης που όμως λειτουργούν πρακτικά . Σε αυτήν την έκθεση της παρουσιάζει μεγάλο αριθμό απο αντικείμενα που υπάρχουν σε σχεδόν κάθε σπίτι, χαλιά, λουλούδια, φψτιστικά, τραπεζομάντηλα.
Βλεπόντάς τα, διαπιστώνει κανείς ότι αυτά τα αντικείμενα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις σημερινές αναζητήσεις της ζωγραφικήςκαι του design. Αυτό προκύπτει μέσα απο μία ηθελημένη προσπαθειά της να συνδέσει αυτά τα δύο πράγματα. Οι κάθετες ή διαγώνιες γραμμές των χαλιών, η αρχιτεκτονική δομή στα χρηστικά αντικείμενα και η συνύπαρξη του δυναμικού με το στατικό συνιστούν μία παρουσίαση εμπνευσμένη και πρωτοποριακή σε οτι αφορά τα αναγκαία, όπως άλλωστε επισημαίνει και η ίδα με τον τίτλο που έδωσε στην έκθεση της.
The brilliance is in the mutation. From the slashed diagonal lines in carpets, to the architectural structure of everyday necessities , this exhibition says it all.
επιμελήτρια, Jenny Tsoumpri
